เป็น’ซุปตาร์’ที่ไม่มีมาดเยอะ ทำตัวสบายๆและอารมณ์ดีกับทีมงานทุกหมู่เหล่า จากพี่ที่เป็นหัวหน้าฝ่ายปฎิบัติการของคอนเสิร์ต Break Every Rule World Tour in Bangkok ปี 1988 มาเล่าให้ฟังภายหลัง พอมาถึงกรุงเทพ ป้ารีเควสให้ทีมงานช่วยจัดเสื้อผ้าที่เป็นวัฒนธรรมไทย พอได้มาป้าแกก็ใส่ทันที เท่าที่จำได้เป็นชุดผ้าถุง ที่คอมีสร้อยพระที่เป็นของส่วนตัวของแกเพราะป้าเป็นชาวพุทธ วันที่เดินทางด้วย Diamler Limousine สีแดงยาวเฟื้อย ขับไปไหนคนทั้งถนนต้องมอง เพื่อไปซ้อมที่เวทีแสดง (เป็นอินดอร์สเตเดี้ยมฯหัวหมาก) ระหว่างทาง Limousine เจ้ากรรมเกิดเครื่องดับกลางถนน ทีมงานต้องลงมาเข็นเข้าข้างทาง ป้าแกในชุดผ้าถุงก็ลงมาช่วยเข็นด้วย ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นถนนสุขุมวิท71 (ใกล้ตลาดพระโขนง) ชาวบ้านแถวนั้นเลยเข้าใจว่า โหป้าแม่ค้าคนนี้แกไม่ธรรมดามีรถคันยาวเยื้อย….
ลีลาการร้องเพลงของป้าไม่มีข้อกังขา พลังเกินร้อย, ทักษะในการนำเสนอไม่ซ้ำใคร (อย่าง Proud Mary ที่ต้นฉบับเป็น John Fogerty เขียนออกมาแนว roots rock), จะให้ร้องเดี่ยวหรือกับใครแนวไหนได้หมด นี่คือคุณสมบัติเฉพาะตัวของป้า จนได้สมญา Queen Of Rock & Roll (ไม่ใช่ Soul หรือ R&B) ชีวิตในวัยสาวผ่านอะไรที่สาหัสเกินบรรยายจากความรัก กว่าจะตั้งหลักได้ก็ปาเข้าวัยกลางคน (อายุ 45 ปีแล้ว) ตอนนั้นจะมีคำปรามาสรอบด้านว่าจะไหวหรือ ค่ายเพลง Capitol ที่รับเข้าสังกัดคิดผิดหรือเปล่า งานชุด Private Dancer สร้างปรากฏการณ์ด้วยยอดจำหน่ายกว่า 12 ล้านแผ่น 8 จาก 9 เพลงตัดเป็นซิงเกิล (จะมีกี่อัลบั้มที่ทำได้แบบนี้) โดยเฉพาะเพลง What’s Love Got To Do With It ขึ้นถึงอันดับ 1 จาก 1984-1999 เราได้เพลง We Don’t Need Another Hero (Mad Max); (Simply) The Best; Golden Eye (007) และเพลงนี้ I Don’t Wanna Lose You (แต่งโดย Albert Hammond กับ Graham Lyle) วันพุธที่ 24 ป้าก็จากเราไปในวัย 83 ปี เพลงแรกที่ผมคิดถึงคือเพลงนี้ อยากจะบอกกับป้าว่า I Don’t Wanna Lose You…. RIP Tina Turner ….เป็นเลิศ หทัยเฑียร-
